De choreografie die door de liefde wordt georkestreerd is zeer zeker niet de meest eenvoudige en makkelijke. Ze bestaat uit gefinetunede bewegingen die woest en onvoorspelbaar lijken, bewegingen die je nooit eerder ergens hebt gezien en nergens mee kunt vergelijken. Ze doen echter een beroep op je om de beste versie van jezelf neer te zetten, want alleen jij bent in staat om jouw deel op prachtige en pure wijze te vertolken. Dat is overweldigend, want de afzonderlijke passen zijn vaak zo moeilijk en lijken zo onmogelijk dat je ervan wegrent en het op wilt geven. Je voelt je niet in staat om de dans te dansen die zoveel passie in je losmaakt. Maar op de een of andere manier is opgeven onmogelijk en zo word je geconfronteerd met het beeld van jezelf waar je in bent gaan geloven. Het beeld dat niet wezenlijk representatief is voor wie jij bent. Je leert om je hoofd te buigen voor de regie vanuit je hart en dat gaat met vallen en opstaan.