Wanneer je jouw tweelingziel ontmoet, degene waarmee je op onverklaarbare wijze verbonden bent, begint de intensieve reis naar heelheid in jezelf. Het is niet alleen voldoende om de ander te herkennen, het is nodig om deze connectie te begrijpen. Zolang je de dynamieken niet begrijpt en niet echt weet wat dit allemaal inhoudt en beoogt, beland je in een wilde, krachtige stroming, een ongelofelijk intens proces, waarbij voornamelijk angst hoogtij viert. Dit is niet de angst die je kunt vergelijken met de angst die je voelt wanneer je je in direct gevaar bevindt. De angst die naar de oppervlakte komt in relatie tot die essentiële andere is de angst voor het niet weten, niet weten wat je overkomt, niet weten wat er in je gebeurt, je niet comfortabel meer voelen, dag en nacht aan de ander denken, alsof je jezelf kwijtraakt en je in contact treedt met een diepte en een onrust in jezelf die tot nu toe totaal onbekend terrein voor je was. De ander is er altijd. Wie is die ander? Heb ik mijn tweelingziel ontmoet? Waarom heb ik juist nu deze unieke zielsliefde ontmoet? Waarom voel ik me zo? Hoe kan dit? Hoe is het mogelijk dat dit zo krachtig is? Het is de angst om de liefde weer te verliezen die je zo diep aanraakt, zonder dat je dit kunt verklaren. Angst voor afwijzing en niet goed genoeg zijn. Je kunt geen stappen overslaan, dit alles hoort erbij. Hoe meer je alles wat je voelt toestaat, hoe meer je durft te zijn met wat er is en hoe meer heling er plaatsvindt. Als het hart zich opent, dan openen zich tegelijkertijd de deuren naar de lagen in jezelf die je niet onder ogen durfde te zien, omdat je je daardoor niet goed genoeg voelt en denkt je niet staande te kunnen houden.

De reis door die innerlijke lagen heen is jouw proces en dit doorloop je voornamelijk alleen, net zoals de ander zijn innerlijke stukken krijgt gepresenteerd door de ontmoeting met jou, ook al besef je dat misschien niet. Je ontwaakt, je bewustzijn wordt verruimd. De fysieke ontmoetingen vinden van tijd tot tijd plaats om de volgende laag die om heling vraagt, te activeren. De ander zal je niet geven waar je naar verlangt en daardoor word je genoodzaakt om diep in jezelf te graven om de kracht die daar verscholen ligt, tot leven te roepen en te verankeren. De ene keer lijkt alles binnen handbereik te zijn en juist dan volgt er weer op onverklaarbare wijze die afstand. Er zal steeds opnieuw afstand ingelast worden, net zolang als nodig is om jezelf volledig te kunnen omarmen en jezelf van alles te voorzien wat je van de ander hoopt te krijgen. Dit voltrekt zich niet vanuit wilskracht, dat is niet de energie die je kunt aanboren om te helen, integendeel. Je wordt uitgenodigd om de poorten van je hart te openen en de pijn en alles wat je voelt toe te laten. Je lichaam is daar een enorm goede graadmeter bij. Het is een reis die duurt zolang ze duurt en op een gegeven moment voel je dat je veel hebt losgelaten, niet eerder en niet later dan het juiste moment. Het proces gaat zelfs zolang door totdat je het onvoorstelbare punt bereikt dat je zelfs niet meer bang bent om de ander fysiek te verliezen, gewoon omdat je weet dat je zelf op alle fronten op eigen benen staat en dat dit leven bestemd is om volledig tot zelfexpressie en vervulling te komen. Het is echter nodig dat de ander ook klaar is, maar alles wat jij aan innerlijk werk verricht, doe je voor jullie beiden. De ander voelt zich dan namelijk innerlijk geroepen om ook aan de slag te gaan en zal dan dezelfde fases doorlopen, maar niet noodzakelijkerwijze in hetzelfde tempo.

De pijn die je voelt, belicht de aspecten in jezelf die je nog niet kunt omarmen of accepteren, omdat je je geïdentificeerd hebt met mensen, omstandigheden en zaken die in feite buiten jou liggen. Dit wordt veroorzaakt door het ego, de energie die ons beschermt en er zorg voor draagt dat we in deze wereld overeind kunnen blijven en kunnen meedraaien in het netwerk van regeltjes en maatschappelijke eisen die er aan ons gesteld worden. Het ego ontwikkelt zich tijdens onze opvoeding, want daar leerden we m.b.v. de wetten van dualiteit hoe wij dienden te handelen, zodat we konden overleven. Het ego handelt vanuit zelfbescherming en bestaat uit zeer veel onbewuste aspecten, waardoor je automatisch defensief reageert wanneer jouw ‘illusie’, jouw opvattingen en overtuigingen over hoe deze wereld in elkaar steekt en hoe het zou moeten zijn, in duigen dreigt te vallen. De ontmoeting met degene waarmee je deze intense connectie voelt, zorgt ervoor dat deze onbewuste aspecten bewust worden gemaakt. Ze komen naar de oppervlakte en manifesteren zich als energiestagnaties binnen de wisselwerking tussen jullie twee….. Het zijn de aspecten die verantwoordelijk zijn voor het aantrekken en afstoten, en dat is een hele uitdaging. Verwelkom deze fase, hoe pijnlijk ze ook is, want dan begint de reis waardoor je alles wat jou voornamelijk onbewust beheerst vrij maakt, zodat je werkelijk oog in oog komt te staan met jezelf. Dan wordt ook de liefde voor jezelf geboren, waardoor het ego geleidelijk de scepter durft over te dragen aan de wijsheid van het hart. Het is alleen vanuit een diepe hart verbinding dat je harmonie creëert in jezelf, maar ook met deze wereld.

Weerstand is een automatisch gevolg van deze uitnodiging. De reis van je hoofd naar je hart is een heel dynamisch, krachtig en intens proces. Het is zeker niet pijnloos of eenvoudig, want het is nu eenmaal de bedoeling om jouw diepe liefdescapaciteit te bevrijden en zodoende een nieuwe relatie met jezelf en de wereld te manifesteren Het is lastig om je comfortzone te verlaten, je hebt de neiging om je vast te klampen aan hetgeen je kent en waarmee je je identificeert, want anders heb je geen houvast meer en weet je niet meer waar je je bevindt en wat de betekenis van alles is. Veel van wat je hebt aangeleerd gekregen, werkt niet meer. Je opvattingen en geloofssystemen kunnen deze wereld niet meer definiëren, je voelt je verward, verdwaald, er heerst chaos in je en je weet niet waar het toe zal leiden, want juist die essentiële andere geeft je geen garanties…… het voelt alsof je hele wereld instort. En ergens is dat ook zo. De oude lagen en percepties die gediend hebben, worden vervangen door een ruimere dimensie waarin je uitsluitend kunt navigeren op de wijsheid van je hart en de fluisteringen van je ziel. Deze energie bestaat niet uit zekerheden, maar werkt op basis van een onwrikbaar vertrouwen dat het leven je in alles voorziet dat je nodig hebt, zonder dat je er controle op hoeft uit te oefenen. Je leert te luisteren naar die innerlijke stem die gezuiverd is van oude angsten, trauma’s en wonden. Je bevindt je dus in een rigoureuze veranderingsfase waardoor je meer en meer jezelf wordt en meer en meer jouw waarheid belichaamt.

Het grootste obstakel in deze reis naar binnen is ons verstand dat ons de illusie van afgescheidenheid geeft wanneer we fysiek niet samen zijn, want bovenop je individuele angsten overheerst ook de angst om de ander kwijt te raken. Je voelt de angst die opgeroepen wordt door de gedachte dat het wel eens voor een ander leven zou kunnen zijn, en nu niet tot stand kan komen. Dit is een belangrijk onderdeel van je groei en je zult verbaasd staan van degene die je in wording bent, degene die de universele wetten accepteert en zich overgeeft aan wat er in ieder moment mag zijn, zonder in te vullen of te controleren wat er volgens jou zou moeten zijn. Accepteren dat je niets weet en tegelijkertijd eigenlijk alles weet wat je moet weten.

Je innerlijke kanalen worden opgeschoond, waardoor je de voor jou bestemde levensstroom geleidelijk aan onbelemmerd kunt toestaan. De doorstroming van deze kanalen stuwt iedere blokkade, iedere stagnatie naar de oppervlakte. Juist door alles toe te staan wat je voelt, leer je navigeren op de signalen die je aangereikt krijgt door je hart, je intuïtie, je ziel. Twee werelden worden op die manier 1 en binnen die andere dimensie, de energetische wereld, daar is de eenheid al een feit. Deze eenheid zal verder indalen naar de aardse werkelijkheid wanneer onze individuele verhalen zijn uitgespeeld. Laat het concept van tijd daarbij zoveel mogelijk los en gebruik het toneel van je leven om in de tussentijd de liefde die jij belichaamt te delen met je eigen omgeving of zelfs ruimer dan dat. Zet je liefde in ten dienste van je medemens.

Uiteindelijk zul je beseffen dat het de kunst is om de andere persoon volledig vrij te laten in zijn doen en laten, de controle over zijn beslissingen en keuzes te laten gaan net zoals de behoefte om met hem samen te zijn. Dit vormt een belangrijk onderdeel van het proces en is een punt dat je op jouw tempo zult bereiken, niet vanuit wilskracht of zelfbescherming, maar gewoon omdat deze kracht op een gegeven moment wordt vrijgegeven als je gevoeld hebt wat gevoeld moest worden. De groei die je doormaakt is enorm. Twijfel niet. Neem de acties en keuzes van de ander niet persoonlijk en vul niets in, trek geen conclusies, want hier zullen ongelofelijke wendingen en verschuivingen plaatsvinden. Je zult zaken ervaren die je zelf niet had kunnen bedenken, dus probeer zoveel mogelijk open te staan voor alles wat je wordt aangereikt. Het proces genereert zo’n enorme persoonlijke groei dat je uiteindelijk het volste vertrouwen in de ander zult hebben, wetende dat de keuzes die hij maakt altijd bestemd zijn voor een hoger doel, ook al resoneren die keuzes niet met jou, ook al doen jouw zintuigen je anders geloven… Het universum weet wat het doet en wat er nodig is om die heelheid en zelfstandigheid te belichamen.

De afstand tussen jullie is een noodzakelijk gebeuren en geeft je ruimte om je te realiseren dat je uiteindelijk werkelijk 1 bent, wanneer je voorbij de lagen kunt kijken waarmee jij en de ander zich identificeren. In die fase integreer je aspecten van jezelf die eerder nog bedekt lagen. De fysieke afstand staat niet synoniem voor het einde van jullie liefde, integendeel. Deze fase ondersteunt je reis waarbij je overschakelt van je verstand naar je hart als primaire gids in je leven. Beide aspecten van jezelf komen geleidelijk aan tot een gebalanceerde samenwerking. Een te vroege samenkomst met je essentiële andere, zou alleen resulteren in het continu reflecteren van de eigen leegte en dat is dus ook wat gebeurt tijdens de momenten van samenkomst. Het eerste contactmoment na een fase van fysieke afstand, is het meest open moment. Dat moment kun je benutten om je te uiten, om expressie te geven aan datgene wat er op je hart ligt. Je kunt alles zeggen wat nodig is, want je hoeft niet bang te zijn dat jij de ander wegjaagt. De dynamiek van de onbewuste patronen bewust maken is actief, dus net als die intense liefde weer zo overweldigend over en weer binnenstroomt, zal een van de twee weer de noodzaak voelen om zich te beschermen en de afstand weer inlassen. Een noodzakelijk iets, want zoals gezegd, dan vindt er zuivering en heling plaats en groeien de beide partners naar heelheid en eenheid. Juist dan vindt er zoveel vooruitgang plaats.

De connectie heeft ten doel je ware zelf toe te staan, dus kan het niet anders dan dat jullie elkaar aanvankelijk geregeld afstoten door de identificatiepatronen die jullie individueel in stand houden en die werkelijk tussen jullie in staan. En ik kan je daarbij niet genoeg op het hart drukken dat je niet in de wachtstand hoeft te gaan staan. Focus op jezelf, op de ontwikkeling van je eigen unieke talenten en gaven en breng deze tot expressie. De connectie maakt een enorme creatieve energie vrij. Inspireer de wereld met jouw unieke zijn en laat je essentiële andere in de tussentijd zijn eigen ervaringen opdoen. Je hoeft niets te controleren, je hoeft niets te volgen en je hoeft geen conclusies te trekken die nadelig voor jou zijn. Je weet wat je weten moet. Je bent het waard om je zoveel mogelijk te verbinden met wie je bent! En alles wat je in jezelf klaart, hoeft niet meer weerspiegeld te worden door de ander. Iedere vorm van inkeer komt deze connectie ten goede.

Een belangrijk onderdeel van de connectie bestaat uit het vrijmaken van die goddelijke liefde zodat die zich kan manifesteren in een aardse vorm. Daarvoor moeten de percepties van de liefde zelf, met name de opvattingen m.b.t. romantische liefde, danig gezuiverd worden, want deze liefde overstijgt alles en bestaat niet uit leun- en steun energieën, de connectie is niet gebaseerd op de energie van afhankelijkheden of elkaar nodig hebben. Deze liefde komt het hele universum ten goede en is niet alleen bestemd voor persoonlijke doeleinden. Door jezelf te zijn, belichaam je de goddelijke expressie van wie je bent en inspireer je jouw omgeving om ook het beste uit zichzelf te halen. Daarmee ondersteun je de verankering van liefde in deze maatschappij en ondersteun je de verschuiving van een verouderd paradigma naar een wereld waar het hart een belangrijke rol krijgt toebedeeld.

© Maria Quesada