Soms lopen mensen weg van liefde
Omdat het zo mooi is en dat beangstigt hen.

Soms vertrekken ze, omdat de connectie een helder licht schijnt op hun donkere stukken.
Delen waar ze nog niet klaar voor zijn om deze aan te pakken en hieraan te werken.

Soms rennen ze weg omdat ze qua ontwikkeling onvoldoende voorbereid zijn om met een ander samen te smelten.
Ze hebben individueel eerst nog werk te doen.

Soms verdwijnen ze, omdat liefde voor hen geen prioriteit in hun leven is. Ze hebben eerst een ander pad te bewandelen en een ander doel te bereiken.

Soms beëindigen ze de liefde, omdat ze de voorkeur geven aan een comfortabele of handige relatie i.p.v. een bewuste. Een relatie die hun manier waarop ze de realiteit aangaan niet bedreigt.

Zovelen van ons dragen immers gevoelens van schaamte met ons mee. We hebben de neiging om liefdes-eindes persoonlijk te nemen door getriggerde gevoelens van afwijzing en verlating.

Maar dit is niet altijd waar.

Soms heeft het niets met ons te maken.

Soms is degene die vertrekt gewoon nog niet klaar om de liefde veilig te stellen.

Soms weten ze iets dat wij nog niet weten.

Zij kennen hun beperkingen van dat punt in hun ontwikkeling.

Ware liefde is geen gemakkelijk pad.
Er klaar voor zijn is essentieel!

Laat ons rouwen om verlies, zonder het te personaliseren.

Laat ons eerst leren om onszelf lief te hebben in de afwezigheid van de geliefde.

Originele tekst van Jeff Brown “An uncommon bond”

Vertaald door Maria Quesada