Ik heb geleerd dat we niets zeker weten en dat er altijd onverwachte wendingen zijn, daar waar je in overgave van omstandigheden bent die je dacht nooit te kunnen overkomen. Steeds wanneer je een einde accepteert, ontvouwt zich een nieuw begin vrij van de zich oneindig herhalende patronen. Voorafgaand hieraan is meestal een innerlijke beweging die door weerstand wordt geleid. En door de weerstand te erkennen en doorleven, komt de vrijheid en de ruimte om een ander scenario toe te staan. Hoe mooi is dat! Dat geeft ons ook de ruimte om gewoon vanuit dankbaarheid te leven voor alles wat er is, uiteindelijk dan, want in the heat of the moment spelen emoties een heel belangrijke rol en die vergen vaak veel van ons. Die emoties hoeven niet veroordeeld te worden, ze nemen je mee naar een verbinding met jezelf die op wijsheid is gebaseerd. Het klinkt zo eenvoudig, maar ga er maar eens doorheen. En dat is wat we al zo lange tijd ervaren hebben. We hebben echter krachten verworven die zich nog verder kenbaar zullen maken. Ze zijn verbonden met dienstbaarheid, maar niet ten koste van onszelf. En vergeet niet dat we met een onzichtbare levenskracht verbonden zijn die ons geleidt.

De natuur is het ultieme bewijs van die onzichtbare kracht die wij zo graag willen kunnen begrijpen en analyseren, maar die alleen maar te voelen is, zonder dit werkelijk te kunnen bevatten of verwoorden. Het geeft ons nu meer dan ooit de ruimte om te leren vertrouwen dat alles goed is zoals het is, ook al is het zwaar, ook al voelen we angst, zien we af, alles is een perfect op elkaar afgestemd spel dat gereguleerd wordt door een onmetelijk intelligentie waar we zelf deel van uitmaken, maar wat we vergeten zijn omdat we omhuld worden door onze persoonlijkheid, hoe liefdevol die ook is. We kunnen hooguit een tipje van de sluier oplichten en vooral het beste maken van ons leven, niet door onze wilskrachtige best te doen, maar door te leven zoals het zich voordoet en zoals het ons innerlijk wordt aangereikt. En daarin is het zielsliefdeproces zo enorm functioneel geweest.

Het voelt alsof alles wat tot inzicht verworden is, nu langzaam maar zeker een ander soort leven aan het creëren is. We mogen nu eerst nog uitrusten van alles wat was en alles wat we mochten ervaren tot nu toe, want tot dusver was het een pittige reis, los van het feit dat we het echt wel grotendeels een plekje hebben weten te geven, maar er is altijd beweging en expansie om onze wezensenergie tot expressie te brengen. Er is altijd ruimte om je aardse leven en alle ervaringen daarbinnen werkelijk tot op het diepste niveau te helen. Het voelt alsof we nu iets soortgelijks doen op een veel dieper level dan voorheen.

Voor mij is het heel duidelijk dat het verhaal zoals het is geweest, ten einde is gekomen. Het hoeft niet herhaald te worden, de dynamiek is uitgespeeld met elkaar. Je hoeft niet meer gehuld te worden in de schaduw van het onvermogen van een ander. Je kunt eruit stappen, terwijl je zelf de liefde koestert, waardoor jij je in een frequentie hult die wonderen toelaat. Maar laat alle vooropgezette ideeën en beelden daarbij zoveel mogelijk los, tenzij heel duidelijk voelbaar is dat dit jouw ware passie is die tot expressie mag komen. Al het andere gaat op de schop en de uitnodiging om te vertrouwen en tegelijkertijd onthecht doch in verbondenheid te staan met alles wat op je pad komt, is momenteel zeer krachtig. Het is een uitdaging, maar het lukt ons. En onthoud:

JE HOEFT NIETS TE WETEN, SOMS GEBEUREN DINGEN GEWOON!

En nu?

Waar zou je jezelf tegen moeten beschermen? Soms laten gebeurtenissen in je leven jou volledig stilvallen, omdat je iets niet had zien aankomen, maar het toch gebeurde! En dan kan het zijn dat je je niet meer afvraagt waarom deze dingen gebeuren, ze gebeuren gewoon. Hoe meer je kunt verblijven op de plek waar je je niet meer afvraagt: “Ligt het aan mij, ligt het aan jou?”, bewust of onbewust, hoe meer je tot acceptatie kunt komen dat er een soort van heling gaande is en als je dat kunt zien, dan hoef je het niet persoonlijk te nemen en kun je tot overgave komen.

Laat het zich maar ontvouwen, zoek maar niet meer naar de waarheid, dingen gebeuren vanuit een kosmische intelligentie die wij niet kunnen overzien. Ik probeer mezelf steeds weer terug te brengen tot het punt waar ik bereid ben om omstandigheden  te accepteren zoals ze zijn en de behoefte om het allemaal te kunnen verklaren probeer ik achter me te laten, zodat ik mezelf niet beroof van kostbare levensenergie.  Dat vergt vaak heel veel, want ik wil graag helderheid, ik wil graag weten, maar dan voelt het geleidelijk aan alweer een stukje rustiger en voel ik een nieuwe kracht, want uiteindelijk heb ik het volste vertrouwen dat hetgeen ik moet weten zich aan mij toont op het juiste tijdstip. Ik heb ervaren dat iedere disbalans zich ook op het juiste moment balanceert door overgave aan het innerlijke proces dat me meeneemt naar meer vervulling in het leven. We zijn niet alleen, voor alles wordt gezorgd!

WE BLIJVEN IN LIEFDE VERBONDEN MET ELKAAR EN LATEN HET HUIDIGE PUNT WAAR WE  ZIJN AANGEKOMEN, HET WERK DOEN.